Memorandum
R.I.P. Moppies
|
 |
 |
.jpg) |
 |
Blue Raccoon's Juanita Jemez "Sproetje" "Poetie" is niet meer... 22-10-1996 ......... 30-05-2008 In het begin was ze een beetje bang voor iedereen, maar later vond ze een knuffel toch ook wel heel erg fijn! Mijn mooie wijfie! Ze werd steeds stoerder! Van super bang tot ongelooflijk brutaal, ze sloeg in haar laatste maanden om als een blad aan een boom. Van niet willen knuffelen, tot op schoot willen liggen, je op komen halen bij de deur, om alleen maar bij je in de buurt zijn... Ze liep continu over tafel, over de laptop van Dov, ze mocht alles wat de rest nooit mocht... Het leek erop alsof ze Pluis en Misty aan het immiteren was... zo leuk om mee te maken... Ze had het laatste jaar last van chronische verstopping en moest dus elke dag laxeermiddel krijgen om de doorstroming te regelen, ondanks dat was ze blij en super gezellig en hebben we van haar genoten! Lieverd, rust zacht en geef Manus een knuffel van me! |
|
 |
 |
 |
Unity
van Coon Harbour "Moby" |
Genomineerd voor "Best in show" Rai 1999 | Moby
heeft nog wel eens "dreads" dan moet hij geschoren worden... |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Unity van Coon Harbour, "Moby" is niet meer.... 16-07-1999 ......... 27-08-2005 Moby werd ineens vreselijk sloom en rustig en ademde erg zwaar, normaal gesproken leek het alsof hij ADHD had, dus ben naar de dierenarts gegaan en die heeft hem een prikje gegeven voor vochtafvoer en om te relaxen, volgens de dierenarts was het een hartprobleem en had hij vocht in zijn longen, wat erg veel voorkomt bij Maine Coons. De volgende dag ben ik terug gegaan om de arts te laten kijken, maar helaas heeft het niet geholpen... Om een zeer lange lijdensweg te besparen, die waarschijnlijk toch geen oplossing is, heb ik ervoor gekozen om hem in te laten slapen. Lieve Moby rust zacht. We zullen je aanwezigheid vreselijk missen! Mijn kereltje............. Moby, was de grootste lomperik van het huis, gooide alles om, struikelde over zijn eigen pootjes, liep overal over heen en gooide alles van tafel. Daarom is was zo leuk! Zelf vond hij dat hij de allermooiste kater van de hele wereld was, daarom heeft hij ook gezorgd voor nageslacht met Feline en woont Pluis nu ook hier! Zijn zoon! Samen
met Feline heeft hij 1 poesje en 3 katers grootgebracht: Beau,
Tommy en Lennox en Pluis |
||
 |
||
 |
 |
 |
 |
Emanuel van Coon Harbour, "Manus" is niet meer.... 13-01-1994 ......... 21-01-2005 Na 1,5 jaar tobben met zijn gezondheid, door een "lek" in zijn darmen waardoor hij voedingsstoffen niet opnam, heb ik ervoor gekozen om hem niet verder te laten aftakelen. Zijn achterpootjes konden hem ineens niet zo goed meer dragen en hij was zo vermagerd, ondanks dat hij vreselijk veel at en nog zo vrolijk en knuffelig was... Met vreselijk veel pijn in mijn hart heb de dierenarts gebeld en die heeft hem laten inslapen. De laatste 4 uurtjes heb ik met hem op de bank gezeten en hem verwend met heerlijke vis en een heleboel geknuffel. Rust zacht lieve Manus De grote knuffelkater van het huis! Manus is het vriendje van Sproetje, die twee horen bij elkaar. Hij is halverwege 2003 erg ziek geworden en is nu qua omvang gehalveerd. Hij krijgt pretnison en speciaal dieet voer, aangemaakt met speciale olie. Ik had niet verwacht, dat hij het nog lang zou uithouden, maar het gaat nog goed ondanks dat hij erg dun is geworden. Ik hoop dat hij nog lang "gezond" blijft zonder pijn. Hij wordt nu heel erg lief door Moby verzorgd, geknuffeld en gewassen.
|
|
 |
 |
Priscilla, "Prisje" is niet meer.......... 22-07-2002 Zomaar volledig onverwacht...
De enige kat bij ons in huis zonder stamboom, maar dat neemt niets af van haar karakter! Ongeveer 7 jaar geleden namen we een kater en een poesje in huis: "Elvis en Priscilla", eigenlijk hadden we Elvis nooit Elvis moeten noemen, want je raad het al... Elvis is dood! Mij moeder vind het zo zielig als Priscilla in de keuken staat te miauwen, dus dan geeft ze haar wat lekkers te eten, vandaar die hangbuik! |
Zarena il Rosso di Bianci, "Saartje" is niet meer.... 07-10-2002 Zomaar volledig onverwacht... Ik was eens met mijn moeder in het assiel gaan kijken. We hadden alleen Priscilla en vonden het zielig dat ze alleen was. Bij het assiel liep Saartje en daar vertelden ze ons, dat perzen maar 8 jaar worden en dat Saartje al 7 was. Ik vond het zo zielig, dat Saartje haar laatste levens jaar daar moest doorbrengen en vroeg aan mama of ze dat niet bij ons kon doorbrengen, dat was goed! Dus nu woont Saartje bij ons en heeft het zo goed, dat ze al 14 is!!! |
Het
is goed zo…
Eens
komt de tijd dat ik broos en teer zal zijn Weet
dan wat je te doen staat tegen die tijd Juist
op die dag , meer dan alle andere dagen Breng
me dan ook daar, waar ze mij helpen kunnen Hoe
moeilijk het nu ook voor je is, heus er komt een dag Vraag
je niet af waarom jou dit moest overkomen
|
